beter 1 koe in de hand dan 10 in de lucht...

Hoi lieve iedereen,

Hier weer even een update vanuit Jonglei. Wat een andere wereld hier! Jammer dat het internet te langzaam is om foto’s te uploaden, maar dat komt later wel een keer (voor nu zullen jullie het met deze link http://www.bbc.co.uk/news/world-12538051 moeten doen, geeft een goed beeld van mijn huidige omgeving, al is het nu iets groener aangezien het regenseizoen langzaam aan het beginnen is).

‘Het leven lijkt hier soms stil te staan’ (gezien de rust en het tempo waarmee alles gedaan wordt, en gezien de mate van ontwikkeling hier in Zuid Soedan) maar vorige week kwam die uitspraak iets te dicht bij. Midden in de nacht kwam er een groep cattle raiders langs die het op een cattle camp in de buurt voorzien had. Het dorpje waar wij door omringd worden werd gewaarschuwd met schoten en gegil (een speciaal gegil van vrouwen, een soort van early warning system) (tja, wat moet je als je geen telefoon hebt…). Wij houden hier gelukkig geen koeien op de compound, dus dan heb je in principe niks te vrezen, maar toch bizar om te merken dat dit echt de werkelijkheid is voor de meerderheid hier (aangezien bijna iedereen koeien houdt). We hoorden de volgende dag dat er gelukkig geen koeien zijn meegenomen en de raiders uiteindelijk gevlucht zijn, behalve 1 die ze gevangen hebben genomen en na een ondervraging een kop kleiner hebben gemaakt….

Vorige week hebben we in deze provincie interviews gehouden en afgelopen paar dagen zijn we met een team naar Duk county (een provincie hier verderop) geweest voor interviews en ik heb nu ongeveer de helft van de benodigde data, dus het gaat wat dat betreft prima (echt een egoïstische bezigheid zo’n onderzoek… het betreft namelijk andermans ellende voor m’n eigen doel….). Daar merkte je hoe gegrond de angst voor raiders eigenlijk is. Vrijwel iedereen heeft koeien verloren door het raiden, en iedereen weet een verhaal te vertellen van mensen die onlangs zijn vermoord. Daarnaast durven veel mensen vanwege de onveiligheid hun stukje land verderop niet te bewerken (wat vorig jaar is overstroomd…), waardoor de voedselzekerheid er niet op vooruit gaat het komende jaar…. Gelukkig is WFP weer gestart met het uitdelen van voedsel. En dan te bedenken dat deze mensen (ondanks al deze huidige moeilijkheden) nog maar 6 jaar geleden uit een 21-jarig conflict kwamen met Noord Soedan, velen hebben nog nooit vrede gekend in hun leven. Het leven is echt niet eerlijk.

Vooral voor vrouwen is het leven hier niet eerlijk. Ik blijf me dagelijks verbazen over de culturele gebruiken hier in deze regio. Nederland is een liberaal land, maar hier in Zuid-Soedan is het al decennia mogelijk om als vrouw met een vrouw te trouwen. ‘Mogelijk’ is eigenlijk niet het juiste woord, je hebt hier geen keus. Bezit is hier bijzonder belangrijk (voor ons Westerlingen niet onbekend), maar dat uit zich hier vooral in het aantal koeien en vrouwen dat je weet te verzamelen (vrouwen geven je kinderen en dochters leveren je weer koeien op (met de bruidsschat), waardoor je zonen kunnen trouwen of je neemt er zelf nog een vrouw bij…). Het is belangrijk dat je familienaam blijft voortbestaan en dat je bezit in de familie blijft. Wanneer je nu een vrouw bent en je man overlijdt en je hebt enkel dochters gekregen en je bent zelf te oud om nog kinderen te krijgen (‘produceren’ noemen ze dat hier), is het de bedoeling dat je een vrouw zoekt om mee te trouwen. Je betaalt dan de bruidschat aan de familie van die vrouw en haalt haar in huis/(je) hutje. Vervolgens leen je die vrouw uit aan een neef of zwager (die nog kan ‘produceren’) om haar zwanger te maken. De kinderen die ze zal baren (en hopelijk zit daar dan wel een jongen bij…) behoren toe aan de overleden man en zullen dus ook zijn naam dragen.

Het is allemaal wat ingewikkeld en er zijn nog tal van zulke soortgelijke praktijken om er maar voor te zorgen dat je nageslacht hebt (en wel zoveel mogelijk!). Haha, jullie denken nu vast dat ik het hier alleen maar over seks heb of dat mijn onderzoek daar over gaat :), maar het is nu eenmaal zo dat de hele maatschappij hier draait om nageslacht en alles is daar op ingericht. Dus ook de conflicten die hier ontstaan omtrent de koeien (waar mijn onderzoek dus wèl over gaat :)), kunnen uiteindelijk worden teruggeleid naar het belang dat aan koeien wordt gehecht, dan kan je namelijk trouwen….

Genoeg nu over trouwen en koeien… Deze week ben ik vooral bezig met het uitwerken van de gegevens die we tot nu toe verzameld hebben en dan gaan we hopelijk volgende week voor een tijdje naar Uror county (weer een andere provincie) waar de Nuer wonen. Tot nu toe hebben we vooral de Dinka geïnterviewd, dus ben benieuwd naar de andere kant van het verhaal!

Hoop dat met jullie alles goed is en geniet van de week verder!

Veel lieve groetjes vanuit Jonglei!